Αποδεικνύω γιατι κυπριανίτες - φλωρινικοί ( κλήρος και λαός) αυτοκτόνησαν βάσει της ομολογίας που υπέγραψαν ως ΘΝΠ, κατά συνέπεια εφόσον δεν πιστεύουν αυτά που υπέγραψαν ( 300 υπογραφες ανά μητροπολη ) βλαστήμησαν το αγιο πνεύμα οπως ο Αρειος

 ΓΟΧ: Ομολογία πίστεως Γνήσιου Ορθοδόξου Χριστιανού - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE

ε. Πείθομαι προθύμως εν τοις Εκκλησιαστικοίς και τη Ιερά Συνόδω, ως τη Ανωτάτη Αρχή της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας εν Ελλάδι, αποτελούσης την συνέχειαν της Μιάς, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας εν Ελλάδι, ( σ.σ. δεν γράφει για αποτειχισμένους και ενιστάμενους αλλά για την ΜΙΑ εκκλησία )  και τοις υπ’ Αυτήν κανονικοίς Επισκόποις και Πρεσβυτέροις, και ευρισκομένης εν κοινωνία Πίστεως και Μυστηρίων μετά των κατά τόπους απανταχού Γνησίων Ορθοδόξων Εκκλησιών.

η. Επί δε τούτοις, στέργω και πείθομαι εις τας Αποφάσεις των Αγίων Πανορθοδόξων Συνόδων, συγκληθεισών εν έτεσι 1583ω, 1587ω και 1593ω, αίτινες απέστερξαν και κατεδίκασαν την εισδοχήν εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν του λεγομένου Γρηγοριανού-Φραγκικού-Νέου Ημερολογίου, ( σ.σ. εφόσον το Νεο είναι καταδικασμένο προαιώνια, συνεπώς  το 1924 εγιναν επίσημα σχισματικοί ητοι εκτός εκκλησίας - βλ. δογματική Τρεμπέλα περι σχισματος)  θεσπισθέντος υπό του πάπα Γρηγορίου ΙΓ’ εν έτει 1582ω.

θ. Επί πλέον, αποδέχομαι και αναγνωρίζω ως Οικουμενικά και Καθολικά Μνημεία της Ορθοδόξου Πίστεως τον τε Πατριαρχικόν Τόμον του 1756 περί του βαπτίσματος των ετεροδόξων, ( σ.σ. αυτη αποφαση ακυρώνει το βάπτισμα δια ραντισμού και επιχύσεως, οσο για το ετερόδοξοι πιο ετερόδοξοι απο τους οικουμενιστές δεν γίνεται  ) και το Συνοδικόν Σιγγίλιον του 1848 των Αγιωτάτων Πατριαρχών της Ανατολής, ως και το Συνοδικόν Σιγγίλιον του 1872 επί καταδίκη του Εθνοφυλετισμού, επίσης δε και την Συνοδικήν Εγκύκλιον Επιστολήν του 1895, αποτελούσαν την τελευταίαν Γνησίαν Ορθόδοξον Εκκλησιολογικήν Διακήρυξιν του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, προ της εισόδου αυτού εις την Οικουμενιστικήν Αποστασίαν.

δ. Αρνούμαι και δεν αποδέχομαι τας λεγομένας Πανορθοδόξους Διασκέψεις (1961 κ.ε.), αίτινες προετοίμασαν την κατακριτέαν, άκυρον και ανυπόστατον «άρσιν των Αναθεμάτων Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας» εν έτει 1965ω, εισαγαγούσαν περαιτέρω και την άρσιν εν τη πράξει της ακοινωνησίας εν τη προσευχή και τοις μυστηρίοις ( σ.σ. κοινό ποτήριο ) μεταξύ των πολυειδών Οικουμενιστών,  έκτοτε δε αύται καλλιεργούσιν εν οικουμενιστική προοπτική το έδαφος διά την σύγκλησιν της ούτω καλουμένης Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, προς τελικήν αποδοχήν, καθιέρωσιν και δογματοποίησιν της συγκρητιστικής αιρέσεως του Οικουμενισμού. ( σ.σ. τουτέστιν ο οικουμενισμός επικυρώθηκε δογματικά με το κοσμοϊστορικό γεγονός της πανορθοδόξου στο Κολυμπάρι, τι σημαίνει αυτό;; σημαίνει οτι τελείωσε και το τελευταίο άλλοθι....και η εισδοχή του οικουμενιστή επιβάλλεται δια βαπτίσματος ακόμα κι αν κάποιος εχει 3 καταδύσεις )

ε. Τέλος, αποδέχομαι τας Συνοδικάς Αποφάσεις των κατά τόπους Γνησίων Ορθοδόξων Εκκλησιών, καταδικασάσας τον συγκρητιστικόν Οικουμενισμόν, ήτοι της Ρωσικής Διασποράς (1983), της Ελλάδος (1998) και της Ρουμανίας, ( σ.σ. οι κυπριανίτες φλωρινικοί υπέγραψαν τις καταδίκες του Νεου και του  οικουμενισμού, αλλά οι καταδικασμένοι εχουν θεια χάρη μέχρι να καταδικαστεί το Νεο και ο ο οικουμενισμός ) θεωρών ταυτοχρόνως τους συνυπογράφοντας οικουμενιστικάς διακηρύξεις, ως και τους κοινωνούντας καθ’ οιονδήποτε τρόπον μετ’ αυτών –κληρικούς και λαικούς– η αποδεχομένους η ανεχομένους η αδιαφορούντας περί το φρόνημα των Οικουμενιστών Ποιμένων αυτών, ως συμπεπτωκότας εκ της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Κείμενον διαμορφωθέν και εγκριθέν υπό της Διορθοδόξου Συσκέψεως των Γνησίων Ορθοδόξων Εκκλησιών (13/26.5.2016)