Είμαι γνήσιο γαϊδούρι, άνθρωπος δεν έχω γίνει

 

Τον ζαλωσανε μέχρι θανάτου, του φόρτωσαν ότι βάρος είχαν για να κάνουν την δουλειά τους έτσι και αλλιώς γαϊδούρι ήταν .

Τον κλώτσησαν τον άφηναν στον ήλιο ατελείωτες ώρες επάνω στην ράχη του κουβαλούσε όσα ένα φορτηγό έτσι και αλλιώς γαϊδούρι ήταν .

Έπαιξαν μαζί του τα παιδιά του τραβούσαν την ουρά τον καβαλουσαν και τον ανάγκαζαν να τρέχει για να διασκεδάζουν έτσι και αλλιώς γαϊδούρι ήταν.

Ο γαιδαρακος δεν άντεξε ξεψύχησε γιατί βλέπεις αυτός είχε ψυχή σε αντίθεση με όσους τον έφεραν σε αυτή τη θέση .

Πιστεύω ότι πιο πολύ τον βάραινε η απανθρωπιά των ανθρώπων παρά το πραγματικό φορτίο που του φορτώσανε.

Ο γαιδαρακος έφυγε για αλλού και έμεινε το κλάμα του ...

"Κλαίει ο γέρο γαϊδαράκος με παράπονο πολύ Γιατί άνθρωπο τον είπαν κι είν’ μεγάλη προσβολή Στα βαθειά τα γηρατειά του άνθρωπο να τον ειπούνε...

Πώς τη λέν’ τέτοια κουβέντα δίχως να τον λυπηθούνε

Κλαίει ο γέρο γαϊδαράκος με παράπονο πολύ, λέει στ’ αναφιλητά του με σπαραχτική φωνή,

«Άνθρωπος εγώ δεν είμαι και μπορώ νά τ’ αποδείξω Αντικλείδια εγώ δε φτιάχνω

Δεν μπορώ να διαρρήξω

Τα παιδιά μου δεν τα δέρνω δεν μισώ δεν κοροϊδεύω

Δε μετέχω σε απάτες δεν σκοτώνω δεν ληστεύω

Εγώ δεν κάνω ατιμίες ούτε σαμποτάζ και φόνους

Στυγερές δολοφονίες δεν προδίδω εγώ τους νόμους

Όλα αυτά να τα σκεφτείτε γιατί λάθος έχει γίνει

Είμαι γνήσιο γαϊδούρι... άνθρωπος δεν έχω γίνει!»