ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Η΄Λουκά

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗ

Λουκ. ι’ 25-37

25 Καὶ ἰδοὺ νομικός τις ἀνέστη ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
26 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; Πῶς ἀναγινώσκεις; 
27 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸ Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης της διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν,
28 εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποιεῖ καὶ ζήσῃ.
29 Ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον;
30 Ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα.
31 Κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἱδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν.
32 Ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἱδὼν ἀντιπαρῆλθε.
33 Σαμαρείτης δέ τις ὀδεύων ἦλθε κατ' αὐτόν, καὶ ἱδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη,
34 καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ·
35 Καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι.
36 Τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς;
37 Ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ' αὐτοῦ. Εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.

Ερμηνεία

Σήμερα θα γράψω την προσωπική μου εμπειρία γιατί ακραιφνώς αυτό έζησα.

Περπατούσα στην έρημη ακρογιαλιά και σταματά μπροστά μου ενα Βάν. Ο οδηγός μου λεει: λίγο πιο κάτω μια συμμορία μαφιόζων έδειραν πολύ άσχημα κάποιον. Ειναι σωριασμένος κάτω μέσ' στα αίματα. Πάτερ πήγαινέ τον στο νοσοκομείο. Η αλήθεια είναι οτι του έκανα αντιπρόταση γιατί ειχε το Βαν ως πιο εύκολη την μετάβαση, αλλά στο τέλος τον πήγα εγώ.

Δυστυχώς ενώ όλοι μιλούμε για αγάπη, πραγματική αγάπη δεν έχουμε. Εδω δεν μπορούμε να αγαπήσουμε την οικογένειά μας, δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τους ευεργέτες μας και συζητάμε για τους ξένους;

Γι΄ αυτό υποφέρουμε. Φιλαυτία εστίν ο λόγος. Φυγοπονία εστίν ο λόγος. Αχαριστία εστίν ο λόγος.

Σε μια εποχή όπου ο ατομικισμός, ο αμοραλισμός και η εκμετάλλευση του συνανθρώπου, του φίλου, του συγγενή, του Πατέρα, έχουν αναγορευθεί σε δεύτερη φύση, καλούμαστε να κάνουμε στροφή και μάλιστα προς τον άγνωστο άνθρωπο, κι όχι με κούφια λόγια, αλλά με έργα.

37 Ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ' αὐτοῦ. Εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.

☦ΙΓΖ