ΜΩΥΣΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΚ ΠΡΕΒΕΖΗΣ : Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΑΚΟΗ !
Όποιος αγαπά δεν ζητά υπακοή, δείχνει αγάπη και παίρνει αγάπη, μέσω της υπακοής.
Ο Χριστός ποτέ δεν επέβαλε σε κανέναν να τον ακολουθήσει ή να τον υπακούσει, ζήτησε να τον αγαπάμε με όλη μας την καρδιά, τον νου και τη ψυχή.
Ακόμα και αυτή την ευγνωμοσύνη που του οφείλουμε κάθε στιγμή για τις άπειρες ευεργεσίες Του, δεν την απαίτησε.
Ο κάθε μελετητής της ζωής του Χριστού και του κηρύγματος Του θα διαπιστώσει ότι πουθενά ο Κύριος δεν βάζει ως όρο την υπακοή, για να τον ακολουθήσουμε αλλά την γνώση και την τήρηση των εντολών Του.
Και φυσικά δεν είναι το ίδιο από το να απαιτούσε κατευθείαν υπακοή. Γιατί όταν γνωρίζεις καλά τι ζητάει ο Θεός για να γίνεις ευτυχισμένος, και όχι για άλλο λόγο, θα κάνεις υπακοή γιατί έχεις την γνώση.
Μιλά συχνά για την αμοιβαία αγάπη που έχει με τον Θεό Πατέρα. Αυτή η αγάπη και η εμπιστοσύνη για τον Πατέρα τον παρακινεί πάντοτε στην υπακοή.
Στο χώρο που θέλει να λέγεται Εκκλησία του Χριστού, και δεν είναι του Χριστού, αλλά Εκκλησία του Ιερατείου και της μασονίας, οι προϊστάμενοι της, όλοι ρασοφόροι φυσικά, σου απαιτούνε με πείσμα την υπακοή.
Την προσέξατε αυτή την λεπτομέρεια που δεν είναι και τόσο λεπτομέρεια;
Πας σε ένα μοναστήρι και αν εκφράσεις την επιθυμία για μοναχική ζωή, το πρώτο που θα σου πουν, πρέπει να κάνεις υπακοή.
Χαίρω πολύ Μωϋσής! Συγνώμη υπάρχει καμία δημόσια υπηρεσία ή ιδιωτική επιχείρηση που δεν θα σου επιβάλουν να κάνεις υπακοή.
Μας επιτάσσουν το αυτονόητο. Και τότε πια η διαφορά που θα αλλάξει το κοσμικό φρόνημα στον πνευματικό χώρο.
Ο γέροντας μου στην Γερμανία π. Βασίλειος ποτέ δεν μας έκανε κήρυγμα δύο χρόνια και ποτέ δεν μου απαίτησε υπακοή. Όλη του η ζωή ήταν ένα κήρυγμα και η αγάπη του, σε παρακινούσε στην υπακοή με ευκολία.
Αδερφοί μου όταν ο πατέρας είναι όλος αγάπη, και την εισπράττεις αυτή την αγάπη δεν μπορείς στην πορεία όσο στραβός και να είσαι να μην καταλήξεις στην υπακοή.
Όποιος αγαπάει δεν απαιτεί υπακοή, μόνο δείχνει αφειδώς την αγάπη αυτή σε όλους και πάντα, έτσι κάνει ο Ουράνιος Πατέρας μας. Δεν έχει ανάγκη από υπακοή, γιατί ξέρει πως η αγάπη σε κάνει υπάκουο.
Σας κοροϊδεύουν οι Ιερείς και οι δεσποτάδες που πήραν ετσιθελικά την καθέδρα και διαστρέβλωσαν την διδασκαλία του Χριστού! Και ενώ οι ίδιοι δεν υπακούν στο Θεό, αυταρχικότατα απαιτούν από εσένα.
Ο Χριστός δεν απαιτεί τίποτα, έθεσε διδασκαλία και παράδειγμα, λέγοντας όποιος θέλει ας με ακολουθήσει, στην διακονία και στο μαρτύριο.
Και ποιον απαρνήθηκε ο Χριστός όταν χρόνια ολόκληρα δεν του έκανε υπακοή μέσα στην αμαρτωλή ζωή του, ποιον έδιωξε από το σπίτι Του;
Γιατί τόσο λόγος και άγχος για αυτή την υπακοή, εκ των ποιμένων;
Θα σας πω για τελευταία φορά τους λόγους.
Γιατί σας θέλουνε σκλάβους δικούς τους, να τους φιλάτε, να τους τιμάτε, να τους δοξάζετε, ενώ δεν άξιοι τιμής.
Γιατί σας θέλουνε άβουλα πρόβατα, να ακολουθείτε τον πρώτο, τον αρχηγό, το πρόσωπο, τον άνθρωπο, έτσι ο Χριστός παραγκωνίζετε.
Γιατί έτσι το επιβάλανε οι εχθροί της Ορθοδοξίας που αλωνίζουν εκ των έσω. Χρησιμοποιούν την υπακοή, ως δόλωμα.
Γιατί φοβούνται μη φύγετε και πάτε αλλού σε άλλη ποίμνη και μάθετε την αλήθεια, την οποία τρέμουν, γιατί κατόπιν κινδυνεύουν να χάσουν την εξουσία, ενώ ο Θεός δεν έθεσε εξουσίες, αλλά διακονίες.
Γι΄αυτό και όταν κάποιος κάνει ανυπακοή στα θελήματά τους (και Όχι του Χριστού), τον διώχνουν. Ο Χριστός όμως δεν διώχνει όσες ανυπακοές και αν του κάνουμε και του έχουμε κάνει πολλές.
Ήμουν αρχοντάρης δυόμισι χρόνια, από υπακοή, ενώ δεν ήθελα, και το εξέφρασα στον ηγούμενο, λέγοντας την αιτία. Δυο χρονιές με άκουσε, την τρίτη τον άκουσα εγώ.
Θα ακούσω και θα κρίνω, αν έχω γνώση, πάντοτε εντός της αληθείας, θα πω την γνώμη μου.
Αν παραβαίνεις εντολή Θεού, δεν υπακούω, ας είσαι και πατριάρχης, πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις, (Πραξ. 5,29). Αν δεν παραβαίνεις εντολή Θεού, έχω το δικαίωμα να πω την γνώμη μου, γιατί κάτι φοβάμαι, εκεί που εσύ δεν γνωρίζεις. Αν επιμένεις, θα κάνω υπακοή και παίρνεις την ευθύνη ενώπιον του Θεού για την ζωή μου.
Η αδιάκριτη υπακοή, είναι το υπερόπλο των νεοταξιτών εντός της Ιεραρχίας. Ο Χριστός την απαγορεύει! Γιατί καταργεί την ελεύθερη βούληση και κρίση (διάκριση).
Ο Χριστός η ίδια η αλήθεια, δεν μπορεί να συμπορευθεί με τους εντολοδότες του ψεύδους.
Οι κοσμικές εξουσίες απ΄όταν εισήλθαν στο χώρο της Εκκλησίας, η υπακοή ανέβηκε στην πρώτη θέση και η αγάπη κατέβηκε στις τελευταίες.
Κάποτε στα παλιά χρόνια που άκμαζε ο μοναχισμός, έλεγε ένας γέροντας μοναχός στον υποτακτικό του, να πει στον γείτονα μοναχό, να φύγει γρήγορα από το κελί του που το είχε στήσει εκεί κοντά, γιατί τον ζήλευε που είχε περισσότερο κόσμο.
Ο μοναχός υποτακτικός, μικρός σε ηλικία, πήγαινε και έλεγε τα αντίθετα, στον άλλο γέροντα. Δηλαδή του έλεγε πόσο χαίρεται ο γέροντάς μου που ήρθες εδώ κοντά σε εμάς. Όταν επέστρεφε, του έλεγε ο γέροντάς του, του είπες ότι σου είπα. Ναι έλεγε ο υποτακτικός, και τι σου απάντησε έλεγε ο γέροντας, ότι θα φύγει, έλεγε αυτός.
Τον έστελνε ξανά και ξανά. Ο μικρός αλλά σοφός υποτακτικός, έλεγε στον άλλο γέροντα πόσο σε αγαπά ο γέροντάς μου, ανυπομονεί να σε συναντήσει.
Δεν άντεξε μια μέρα ο στριμμένος γέροντας και πήρε την μαγκούρα να πάει να διώξει με αυτήν τον άλλο μοναχό. Τρέχει ο μικρός υποτακτικός και λέει στον γείτονα μοναχό, τρέξε να αγκαλιάσεις τον γέροντά μου έρχεται πρώτος να σε συναντήσει.
Τρέχει και αυτός, μην έχοντας καταλάβει τίποτα από την κακία του γέροντα και τον προσκυνάει στην μέση της διαδρομής από την πολύ ταπείνωση που είχε. Βλέποντάς τον ο ξεκουτιασμένος γέροντας, τα έχασε και αστραπιαία έπεσε και αυτός κάτω βάζοντάς του μετάνοια.
Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς χειρότερα.
Στο τέλος του λέει, ο γέροντας του μικρού ψεύτη και ανυπάκουου αλλά σοφού μοναχού. Ώστε δεν του μετέφερες
τίποτα από ότι σου έλεγα. Όχι του απάντησε αυτός. Τότε από εδώ και στο εξής θα είσαι εσύ ο γέροντας και εγώ ο υποτακτικός του είπε ο ξεκουτιασμένος ηγούμενος. (Από το Γεροντικό).
Διάκριση έτσι!! Ο μικρός αγαπούσε τον Χριστό γι΄αυτό και έκανε ανυπακοή, στο γέροντα που έδωνε εντολές αντιευαγγελικές.
Ξυπνάτε κορόϊδα, σας άφησαν ακατήχητους, για να είστε καταναλώσιμοι στα θελήματά τους. Αλλά και οι ίδιοι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου με την διαβολεμένη υπακοή, που σκοτώνει την αγάπη.
Χιλιάδες με γνώρισαν στο μοναστήρι στην Πρέβεζα, χιλιάδες διακόνησα, πέντε μόνο μου μιλάνε, οι άλλοι κάνουν υπακοή στους πνευματικούς που τους το απαγορεύουν.
Α! η υπακοή στον πνευματικό σώζει, και η αγάπη πάει περίπατο στα βουνά παρέα με τους λύκους!
Γιατί τόση αγωνία για την σωτηρία της ψυχής σας; Το ακούω συχνά, Πάτερ μου λένε να σώσουμε την ψυχή μας. Αλήθεια, εμείς θα σώσουμε την ψυχή μας!! Εγώ αγαπώ τον Θεό και δεν φοβάμαι για την σωτηρία μου, φοβάμαι τον εαυτό μου που είναι ευμετάβλητος και γεμάτος πάθη.
Δεν φοβάμαι γιατί έχω Πατέρα που μου έχει δείξει άπειρες φορές την αγάπη Του και η μεγαλύτερη αγκαλιά που μου έδωσε ήταν, όταν έκανα ανυπακοή, στους προδότες Οικουμενιστές!
Έχω Πατέρα που συγκινείται πολύ με την μετάνοια μου, άπειρες φορές κι αν τον λυπήσω.
Γνώρισα μέσα στον κόσμο, ψυχές αγνές με απλότητα πίστεως, όλο αγάπη, αλλά πνευματικούς δεν είχαν και τότε κατάλαβα ακόμα περισσότερα!
Και για να μην παρεξηγηθώ από τους αδαείς, σαφώς και η υπακοή είναι μεγάλη αρετή, αλλά προηγείται η αγάπη και η ορθή πίστη.
Σε αιρετικούς και αιρετίζοντες, ανήθικους, και αντιευαγγελιστές δεν υπακούμε!
Σας τα έγραψα με τις ευλογίες του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη και του Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου, που όταν ο Πατριάρχης του απαγόρευσε να εορτάζει τον κεκοιμημένο γέροντα του, ως Άγιο στο μοναστήρι του, ο Συμεών δεν υπάκουσε!
Και όπως και όλοι οι χιλιάδες ομολογητές, ήταν ανυπάκουοι, στους εκάστοτε προδότες Εκκλησιαστικούς, η ανυπακοή και κατόπιν ο διωγμός τους Αγίασε!
Αλλά εσείς δεν διαβάζετε, δεν μετανοείτε, προτιμάτε έτοιμη τροφή από τους πνευματικούς σας, γι΄αυτό καλώς να έρθουνε τα δεινά με την αγία πείνα, να ξαναρχίσουμε απ΄την αρχή και τότε «ευφρανθήσεται δίκαιος, όταν ίδη εκδίκησιν, ψαλμός 57,11».
ta.moysis@gmail.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου