ΜΑΤΘΑΙΙΚΟΙ - Β: Η ΑΠΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ - ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ χειροθετήθηκε το 1971 απο την ΡΟΕΔ

"Α.Π. 141
᾿Εν ῾Ιερᾷ Μονῇ τῇ 29η ᾿Ιουλίου 1977.

ΠΡΟΣ τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῶν Γ.Ο.Χ. (παρατάξεως κυροῦ Ματθαίου (15). ῾Οδός Κωνσταντινουπόλεως 22-Ρούφ. ΑΘΗΝΑΣ

Τυγχάνει γνωστόν εἰς πάντας ῾Υμᾶς, ὅτι κατά τά τελευταῖα ἔτη ἠναγκάσθην πολλάκις νά ταχθῶ ἃντιμέτωπος εἰς τήν γνώμην ῾Υμῶν ἐπί ἃρκετῶν καί σοβαρῶν θεμάτων, τά ὁποῖα ἃναφέρονται εἰς τό θέμα τῆς καθαρότητος τῆς πίστεως (16). ῞Εν δέ τῶν τοιούτων θεμάτων, τό ὁποῖον μέ εὗρεν ἐξ  ὑπαρχῆς ἃντίθετον εἶναι καί ἡ ἄθεσμος, ἃντικανονική καί κακόδοξος διακοπή τῆς κοινωνίας ἡμῶν μετά τῆς ἃδελφῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας ἐν ᾿Αμερικῇ τοῦ Μητροπολίτου Φιλαρέτου.....

 

᾿Ακολούθως ἐκυκλοφόρησεν ὁ ῾Υμέτερος ἃρχιμ. ᾿Ιωάσαφ ᾿Ανάγνου τό βιβλίον "Βίγλα ᾿Ορθοδοξίας", τό ὁποῖον προλογίζει μάλιστα ὁ Μακαριώτατος, καί ἐν τῷ ὁποίῳ αἰτιολογεῖται ἡ διακοπή τῆς κοινωνίας μετά τῆς ἃδελφῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας ἐκ τοῦ ὅτι  δῆθεν Ρῶσοι τινές δέν τηροῦν μέ ἃκρίβειαν τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν (17) καί ὅτι δέν ἃναγνωρίζουν ὡς ἅγιον τόν ἱερόν Αὐγουστῖνον ᾿Επίσκοπον ῾Ιππῶνος...............

᾿Ατυχῶς διεψεύσθην. Κατόπιν τούτων, διά νά μή μετέχω οἱασδήποτε εὐθύνης ἐνώπιον Θεοῦ, διά τό ΣΧΙΣΜΑ ῾Υμῶν ἃπέναντι τῆς ἃδελφῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας, εἶμαι ὑποχρεωμένος μετά βαθυτάτης μου θλίψεως καί ὀδύνης καί ἐν ἃπολύτῳ ἐπιγνώσει τῆς ἐνεργείας μου αὐτῆς νά Σᾶς δηλώσω τά κάτωθι:

᾿Επειδή ῾Υμεῖς ὡς ᾿Αρχιερεῖς κατέστητε ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ἔναντι τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, τῆς ἑδραζομένης ἐπί τῶν θείων ἐπιταγῶν τῶν ἁγίων ἑπτά Οἱκουμενικῶν Συνόδων καί πασῶν τῶν λοιπῶν τοπικῶν τοιούτων, ἤτοι σήμερον τῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαρέτου, ὅστις φυλάσσει τήν παρακαταθήκην τῆς πίστεως ἃμόλυντον (18) .................

᾿Επειδή, καίτοι ἐδέχθημεν παρά τῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας τήν ἄρσιν τῆς ἃνυτικανονικότητος ἡμῶν, ὡς πρός τό θέμα τῆς χειροτονίας ἡμῶν ὑφ᾿ ἑνός, ἤδη ἃποκηρύσσομεν ὅπερ ἐλάβομεν, ἐπανερχόμενοι εἰς τήν προτέραν χαώδη καί ἃντορθόδοξον (19) κατάστασιν ἡμῶν.
᾿Επειδή πράττετε τό πᾶν, ὥστε νά ματαιωθῇ διά παντός ἡ ἑνότης τῶν Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος, τῶν κοινωνούντων μετά τοῦ Μητροπολίτου Φιλαρέτου διά τήν ματαίωσιν τῆς ὁποίας ἄλλωστε προέβητε εἰς τήν ἃποκήρυξιν τῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας.
 ᾿Επειδή κατ᾿ ἐπανάληψιν ἐζήτησα, τόσον ἐγώ, ὅσον καί πολλοί ἄλλοι, νά προσκομίσητε τά αὐθεντικά κείμενα τοῦ ἃειμνήστου᾿Επισκόπου Κυκλάδων Γερμανοῦ Βαρυκοπούλου, τά ὁποῖα νά ἃποδεικνύουν ὡς Σεῖς ἰσχυρίζεσθε, ὅτι πράγματι οὗτος ἔσφαλε περί τήν πίστιν, ὡς ἡ περιβόητος ἐπιστολή του πρός ῾Αγιορείτας, τά ὁποῖα οὐδέποτε προσκομίσατε ὡς ἦτο φυσικόν, διότι ταῦτα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, διά νά εἴχατε ὡς ἐκ τούτου τό δικαίωμα νά προβῆτε εἰς χειροτονίας ὑφ᾿ ἐνός (20).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΟΜΕΝ ΥΜΑΣ

μετά τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς ποιμνίου ὡς ᾿Επισκόπου Κορινθίας, ἤτοι τοῦ ἡμετέρου Κλήρου, Μοναχῶν καί λαοῦ, ὡς σχισματικούς καί ἃμελοῦντας εἰς τό θέμα τῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Ομολογίας καί ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΩ, ὅτι ἐφ᾿ ἑξῆς θά συνεχίσω ἔχων κοινωνίαν μέ τόν Μητροπολίτην Φιλάρετον καί τούς κοινωνοῦντας Αὐτῷ.

῾Αρμόδιος δικαστικός ἐπιμελητής ἐπιδότω τήν παροῦσάν μου εἰς τήν πρός ἥν ἃπευθύνεται αὕτη πρός γνῶσίν της, ἃντιγράφων αὐτήν ὁλόκληρον.

Ο ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ"

᾿Επί τοῦ ἃνωτέρω ἐγγράφου ἐδόθησαν τότε ἃπαντήσεις, ἡ δέ ῾Ιερά Σύνοδος ἔλαβε τά ὑπό τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων προβλεπόμενα μέτρα, ἤτοι καθήρεσε τόν πρώην Κορινθίας Κάλλιστον (21). ᾿Ενταῦθα θά παραθέσω ἁπλῶς, διά τήν ἱστορίαν καί μόνον, δύο κείμενα πού ἐδημοσιεύθησαν; Τό ἃπό 13-9-1977 Δελτίον Τύπου ἐκ τῶν Γραφείων τῆς ῾Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, τό ὁποῖον ἃπεστάλη εἰς ἃπάντησιν σχετικοῦ δημοσιεύματος εἰς τήν ᾿Εφημερίδα "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ", καί ἕτερον κείμενον σχόλιον τῶν Φλωριναίων, δημοσιευθέν πολύ ἃργότερον εἰς τό περιοδικόν των "Φωνή τῆς ᾿Ορθοδοξίας", ἃριθμ. φύλλου 751/᾿Ιούνιος 1978. Τό ἡμέτερον Δελτίον Τύπου εἶναι τό κάτωθι:

"Πρός τήν Διεύθυνσιν τῆς ᾿Εφημερίδος "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ"

Παρακαλοῦμεν, ὅπως συμφώνως τῷ νόμῳ περί τύπου δημοσιεύσητε εἰς τό ἑπόμενον φύλλον τῆς ᾿Εφημερίδος σας τά κάτωθι σχέσιν ἔχοντα μέ τό δημοσίευμα τῆς 13-8-77 πό τόν τίτλον: "Λειτουργία γιά τήν ἕνωσι τῶν παλαιοημερολογιτῶν"

1ον: Οὐδεμία ἕνωσις Παλαιοημερολογιτῶν ἐγένετο. Τουναντίον εἷς ᾿Επίσκοπος ὁ κ. Κάλλιστος Μακρῆς οὐδένα ἐκπροσωπῶν, ἃσεβῶν πρός ἑαυτόν καί τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ἐξ᾿ ἧς προῆλθεν, προσέφυγε εἰς τήν καλουμένην παράταξιν τῶν "Αὐξεντιανῶν". ῾Η ἐνέργειά του ἃπεδοκιμάσθη ἃπό ὁλόκληρον τό Ποίμνιον.

2ον: Εἶναι ἃσύστολον ψεῦδος τά περί προσπαθείας ἃποσπάσεως τῆς Μονῆς Ταξιαρχῶν, ἕδρας τοῦ πρώην Κορινθίας. Τό ἃληθές εἶναι ὅτι ἕνεκα τῆς πτώσεως τοῦ ᾿Επισκόπου κ. Καλλίστου καί τῆς ἐν γένει στάσεως τοῦ ῾Ηγουμενοσυμβουλίου ἡ πλειονότης τῶν Μοναζουσῶν - ὑπέρ τάς ἑξήκοντα - ἃπεχώρησαν τῆς Μονῆς ἐποδείξασαι ἃνωτερότητα, γενναῖον φρόνημα καί ὀρθόδοξον συνείδησιν.

᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 3-9-1977.
᾿Εκ τῶν Γραφείων τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου Γ.Ο.Χ.
῾Ο Γραμματεύς
᾿Αρχιμανδρίτης Παῦλος Γκαραγκούνης"

Τό Σχόλιον τῶν Φλωριναίων ὑπό τόν τίτλον "ΟΙ  ΜΑΤΘΑΙΪΚΟΙ":

"῾Η παράταξις τῶν Ματθαιϊκῶν, ἡ ὁποία παριστάνει τούς ὑπερζηλωτάς, τό τελευταῖον ἔτος λόγῳ προφανῶς, διότι τό πλέον ἐπίλεκτον στέλεχός της ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορινθίας κ. Κάλλιστος, ἃπετίναξε τήν τυραννίαν των καί ἡνώθη μέ τήν κανονικήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῶν Γ.Ο.Χ., δέν παραλείπει οὐδεμίαν εὐκαιρίαν νά συκοφαντήσῃ τόν ῾Ιερόν ἡμῶν ἃγῶνα. Κατανοοῦμεν τήν θλίψιν των, ἃλλ᾿ ἄς παύσουν νά μᾶς προκαλοῦν οἱ ἐγκαταβιοῦντες τῆς ὁδοῦ Κων/λεως 22, διότι ἄν ἃρχίσωμεν ἡμεῖς νά ἃναγράφωμεν τά κατορθώματά των καί αἱρέσεις των, δέν θά μπορέσουν πουθενά νά σταθοῦν. "Φωνάζει ὁ κλέπτης, διά νά φοβηθῇ ὁ νοικοκύρης". Φωνάζουν οἱ "σχισματοαιρετικοί" Ματθαιϊκοί διά νά φοβηθῶμεν ἡμεῖς, οἱ ὁποῖοι εἴμεθα οἱ μόνοι ἃκραιφνεῖς τηρηταί τῆς ἃκαινοτόμου Παραδόσεως. Προειδοποιοῦμεν διά τελευταίαν φοράν. Θά λυπηθῶμεν ἄν ἃναγκασθῶμεν νά ἐπανέλθωμεν. διότι τότε...θά κλαύσουν οἱ κύριοι αὐτοί ἐπί τῶν ἐρειπίων τῆς Παρατάξεώς των". (Φωνή ᾿Ορθοδοξίας, φ. 751/᾿Ιούνιος 1978).

Εἶναι γνωστή ἡ ἃπάντησις ἐπ᾿ αὐτοῦ τοῦ λιβελογραφήματος τῶν Φλωριναίων, διότι ἐδημοσιεύθη εἰς τόν "Κήρυκα", δι᾿ αὐτό δέν θά τήν παραθέσω (22). Εἶναι ὅμως ἃνάγκη νά ἴδωμεν πῶς ἐδέχθησαν οἱ Φλωριναῖοι τόν ἐκπεσόντα ᾿Επίσκοπον Κάλλιστον, διότι τοῦτο ἔχει ἰδιαίτερη σημασία διά τά σημερινά δρώμενα.

Τό πῶς ἐγένετο δεκτός ὁ ἐκπεσών ᾿Επίσκοπος Κάλλιστος εἶναι γνωστόν, ἃλλά ὡς φαίνεται ἃπό τούς σημερινούς ὑποκινητάς καί προωθητάς τοῦ "παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ" δέν λαμβἃνεται ὑπ᾿ ὄψιν τοῦτο, διά τοῦτο καί ὑποστηρίζουν, ὅτι πρέπει νά ξεχάσουμε τά παλαιά καί νά δοῦμε μόνον τά σημερινά. ᾿Επειδή ὅμως ἡμεῖς φρονοῦμεν ὅτι διά νά ἃντιμετωπίσωμεν τά σημερινά, πρέπει νά γνωρίζωμεν τά παλαιά, διά τοῦτο παραθέτω τήν σχετικήν ᾿Εγκύκλιον τοῦ τότε ᾿Αρχιεπισκόπου τοῦ Φλωρινικοῦ σχίσματος, καί ἕκαστος ἄς ἐξάγει τά ἰδικά του ὑπεύθυνα συμπεράσματα, τόσον ἃπαραίτητα ἄλλωστε διά τά σήμερον τεκταινόμενα.

᾿Ιδού τό ἃποκαλυπτικόν κείμ,ενον τῶν Φλωριναίων:

᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 2α Αὐγούστου 1977

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Πρός τόν ῾Ιερόν ἡμῶν Κλῆρον καί τό ἁπανταχοῦ Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ᾿Εκκλησίας

῾Οσιώτατοι ῾Ιερεῖς καί Μονάζοντες Εὐσεβεῖς Χριστιανοί, τέκνα τῆς ῾Ημῶν ταπεινότητος.

Πατρικῶς ἐπευλογοῦντες προαγόμεθα, ὅπως διά τῆς παρούσης Συνοδικῆς ᾿Εγκυκλίου ἡμῶν πληροφορήσωμεν ῾Υμᾶς ἐπί εὐχαρίστου γεγονότος πληροῦντες οὕτω χαρᾶς τάς καρδίας τῶν ἃγωνιζομένων τόν τίμιον ἃγῶνα τῆς πίστεως διά τήν ἐπιπόθητον ἑνοποίησιν (23) τούτου. ῎Εχει δέ τό γεγονός οὕτω:

῾Ο ἐκ τῆς Ματθαιϊκῆς παρατάξεως Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορινθίας κ.κ. Κάλλιστος σταθμίσας ἐνσυνειδήτως (24) τάς εὐθύνας του διά τήν συνεχιζομένην ἄχαρη καί ἐπάρατον διαίρεσιν τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν ἃγῶνος συμπληροῦσαν ἤδη τό 40όν ἔτος καί, κρίνας ἃδικαιολόγητον παντελῶς τήν περαιτέρω διάστασιν τῶν Ματθαιϊκῶν, ὡς ἔχουσαν ἐν βαρυτάτῃ εὐθύνη σκοτεινά τά κίνητρα τῆς διαιρέσεως (25), μετά τό ἱστορικόν γεγονός τῆς ἃποκαταστάσεως τῆς κανονικότητος ἐν τῇ ᾿Αρχιερωσύνῃ ὑπό τῆς ἃδελφῆς ὑπερορίου Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας, προσῆλθεν ἐν ἐπιγνώσει τοῦ συντελουμένου, συνωδᾷ τῇ ἐντολῇ τῆς ὡς ἄνω ᾿Εκκλησίας καί ἠτήσατο ἐγγράφως παρά τῇ ῾Ιερᾷ ἡμῶν Συνόδῳ τήν ἐν αὐτῇ ἔνταξίν του, προσκομίσας ἅμᾳ καί ἃποκήρυξιν τῶν Ματθαιϊκῶν μέ τόν χαρακτηρισμόν τούτων ὡς σχισματοαιρετικῶν καί ὑπαιτίων τοῦ συνεχιζομένου χωρισμοῦ.....καί ἃποφασίζει: Τήν ἔγκρισιν τῆς αἰτήσεως τοῦ ἃνωτέρου καί τήν πρόσληψιν καί ἔνταξιν αὐτοῦ εἰς τάς τάξεις τοῦ ῾Ιεροῦ ἡμῶν ἃγῶνος ὡς Μητροπολίτου, ἃφ᾿ ἧς ἡ χειροτονία ἐπεκυρώθη ὡς κανονική ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου.

Γνωστοποιεῖ δέ πρός τάς ἁπανταχοῦ ᾿Εκκλησίας, ῾Ιεράς Μονάς, Κοινότητας καί Παραρτήματα τῆς χώρας καί ἐν τῇ ἃλλοδαπῇ τό Θεοβούλητον γεγονός, καί εὔχεται θερμῶς ὅπως ἡ πρός τό συμφέρον πάντα οἰκονομοῦσα Θεία Πρόνοια κατευθύνῃ τά βήματα πάντων τῶν διϊσταμένων Κληρικῶν τε καί Λαϊκῶν πρός ὁλικήν ῞Ενωσιν διά τόν θρίαμβον καί τήν δόξαν τῆς ᾿Ορθοδοξίας.

᾿Εντολῇ ῾Ιερᾶς Συνόδου
῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ