Ὁ Ματθαιϊκὸς Ἐπίσκοπος Κήρυκος Κοντογιάννης Εἶναι μέσα στόν «Παλαιοημερολογίτικο Οἰκουμενισμό»

Ὁ Ματθαιϊκὸς Ἐπίσκοπος Κήρυκος Κοντογιάννης Εἶναι «Παλαιοημερολογίτης Οἰκουμενιστὴς»
Ὁ κ. Κοντογιάννης, ὁ πρώτος  που ἐματέωσεν τὴν ἕνωσιν τῶν Γ.Ο.Χ. τὸ 1971 με τὸν πόλεμον που ἀνήγειρε ἔναντι τῆς κανονικῆς χειροθεσίας, νομίζοντας ὅτι ἤτο τάχα «ἀναχειροτόνησιν» καὶ ὅτι ἡ Σύνοδος «ἔπεσε» καὶ ἔπρεπε να ἀποδεχθῇ ὅτι «ἔσφαλον», δὲν ἐσταμάτισεν ἐκεὶ. Μαζί με τὸν Ἐλευθέριον Γκουτζίδην ἔλαβεν τὴν κυριαρχίαν τῆς Ματθαιϊκῆς Συνόδου διὰ τρεὶς δεκαετίας, ξεγελόντας τοὺς Ματθαιϊκοὺς βάσει τῆς «συστηματοποιήσεως τῆς ἐκκλησιολογίας». 

.....Καὶ τί ἤτο ὁ λόγος που ἐποίησεν ΣΧΙΣΜΑ ὁ Κήρυκος; Διότι, κατὰ τὴν γνώμην του, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας, οὖτος ὁ Ἅγιος ἄνρθωπος που εβασανίστηκε καὶ ἀγωνίστηκε ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος καὶ ἐποίμανε τὴν ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. ὡς Ἐπίσκοπος ἐπὶ 50 περίπου ἔτη, καὶ 30 ἐξ αὐτῶν ὠς Ἀρχιεπίσκοπος, τάχα ἔπεσεν εἰς τὸν δῆθεν «Παλαιοημερολογιτικὸν Οἰκουμενισμὸν». Ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ ΙΔΙΟΣ Ο ΚΗΡΥΚΟΣ πιστεύει καὶ βασίζεται εἰς τὸν «Παλαιοημερολογιτικὸν Οἰκουμενισμὸν» καὶ ἔφτιαξε καὶ τὴν «Σύνοδό» του βάσει ἀυτοῦ τοῦ ἐπιχειρήματος! Διότι ἐνῷ ἔμαθε ὅτι οἱ Ρουμάνοι δὲν εἴχαν ἀποστολικὴν διαδοχὴν σύμφωνα με τὴν Γκουτζιδικὴν «ἐκκλησιολογίαν» ἐχρησιμοποίησεν εἰσήγησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
 «Ἀθηνῶν» Χριστοδούλου Παρασκευαΐδη (!!!) διὰ νὰ δεχθεῖ τοὺς Ρουμάνους χωρὶς χειροθεσίαν. Ἰδέτε λοιπὸν τὴν εἰσήγησιν: 

Ὁσον ἀφορᾶ τό δεύτερον θέμα, ἤτοι τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς. Ἀφοῦ ἐπί τῆ βάσει ὅλων τῶν προκυψάντων στοιχείων, καί τῶν προσκομισθεισῶν πηγῶν, τάς ὁποίας ἠδυνήθημεν νά συγκεντρώσωμεν, ἐξητάσθη διεξοδικῶς καί τό β θέμα, δηλαδή τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ρουμανικήν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία μετά τό 1924 ἐδοκιμάσθη δεινῶς, ἀπό τούς διωγμούς καί τήν ἔλλειψι Ἀρχιερέων καί Ἱερέων, μέχρις ὅτου τό 1967 ἦλθεν ὁ Ἐπίσκοπος Βίκτωρ, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε νά ποιμάνη τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ρουμανίας, καί ἀφοῦ ἔγινε πολύς λόγος διά τούς Ἐπισκόπους οἱ ὁποῖοι τό 1948 ἐχειροτόνησαν τόν Ἐπίσκοπο Βίκτωρα Λέου εἰς τό Μόναχον τῆς Γερμανίας, δηλαδή τοῦ Σεραφείμ, τοῦ Στεφάνου καί τοῦ Φιλίππου, περί τῶν ὁποίων δέν προέκυψεν ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς ὅτι εἶχον καθαράν Ὁμολογίαν Ἐκκλησιολογίαν καί προπάντων δέν εἶχον τάς χειροτονίας των παρ Ὀρθοδόξων, κατόπιν προσεκτικῆς μελέτης, προσευχῆς καί συνέσεως καί ἐπικαλεσθέντες τήν Χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, καί ἀφοῦ ἐλήφθη ὑπ ὄψιν ὅτι ἐργαζόμεθα διά τήν ἕνωσιν μετά μιᾶς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία παρέμεινε καί διεφύλαξεν ἀκεραίαν τήν Παρακαταθήκην τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας τῶν Ἀγίων Πατέρων, ἀποκλείσαμεν τήν περίπτωσιν νά ἀντιμετωπισθῆ τό οὐσιαστικόν τοῦτο θέμα τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς νά ἀντιμετωπισθῆ διά χειροθεσίας, ἡ ὁποία ἀφορᾶ σχισματικούς, οὔτε καί διά συγχωρητικῆς εὐχῆς. Ἡ ἐνέργεια τοῦ ἀπορφανισθέντος ποιμνίου τῆς Ρουμανικῆς γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νά τεθῆ ὑπό τό ὠμοφόριον τοῦ Επισκόπου Βίκτωρος, ἐπ οὐδενί δύναται νά κριθῆ ἀρνητικά, οὔτε καί νά κατακριθῆ, διότι τοῦτο τό ἔπραξαν ἐν συνειδήσει ὅτι ἀναφέρονται εἰς Ὀρθόδοξον Ἐπίσκοπον. Μάλιστα ἡ ἐνέργεια αὕτη συνάδει μᾶλλον μέ τήν ἀγωνίαν των καί τόν ζῆλόν των νά διαφολάξουν τήν ἀκεραιότητα τῆς ὁμολογίας των καί τήν βεβαίαν συνείδησιν, ὅτι αὐτοί εἶναι τό «μικρόν ποίμνιον» τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖον πρέπει πάση θυσία νά διαφυλαχθῆ καί νά συνεχίση τήν ὁμολογιακήν του πορείαν. Ἑπομένως ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά ἐπιβραβεύση αὐτούς, καί νά ἀναγνωρίση τάς χειροτονίας αὐτάς ὡς Κανονικάς καί Ὀρθοδόξους καί ἐπιβεβλημένας καί νά τάς ἐπικυρώση κατά τήν Κανονικήν τάξιν καί τήν διηνεκῆ πράξιν τῆς Ἐκκλησίας.
Κατόπιν ὄλων αὐτῶν κατά τάς ἐν Ἑλλάδι συνεδριάσεις προέκυψεν καί ἡ ἄποψις, ὅτι «ἡ Ἱερά Σύνοδος, ὡς θεῖος καί ἱερός θεσμός (ὄργανον), κατευθυνομένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δύναται νά θεραπεύση τό ἀσθενές καί νά προσεπικυρώση δι ἀποφάσεώς της τήν χειροτονίαν τοῦ πρώτου Ἐπισκόπου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, τοῦ Βίκτωρος Λέου, ἀπό τήν ὁποία (χειροτονία) ἔχει τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ρουμανίας». Ἐπίσης συνεφωνήθη ὅτι τό ὅλον θέμα θά ὁλοκληρωθῆ καί θά ἐπισφραγισθῆ, ἀφοῦ ἡ ἀντιπροσωπεία τῆς Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας ὑπό τόν Σεβ/τον κ. Γερόντιον, μεταφέρη ἅπαντα τά συζητηθέντα ὡς καί τήν παροῦσαν ὁμόφωνον Ἀπόφανσιν, κασί θά ἐνημερωθοῦν τό ἐκεῖ ποίμνιον, καί κατόπιν θά συνταχθῆ καί ἡ ἐπίσημος Πράξις Ἀπόφασις ἀναγνωρίσεως καί προσεπικυρώσεως τῆς χειροτονίας τοῦ Ἐπισκόπου Βίκτωρος. Αὕτη θά πραγματοποιηθῆ κατά τήν τέλεσιν τοῦ πρώτου ἐπισήμου συλλειτούργου». Δηλαδή ἐνῷ ὁ Ἐπίσκοπος Κήρυκος ἀπεκάλυψεν ὅτι οἱ Ἐπίσκοποι που ἐχειροτόνησαν τὸν Ἐπίσκοπον Βίκτωρα Λέου ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ οὔτε τὴν Γκουτζιδικὴν «ὁμολογίαν» οὔτε «ἀποστολικὴν διαδοχὴν» καὶ παρ ὅλο που δὲν ὑπάρχουν οὔτε χειροτονιτήρια, τοὺς ἐδέχθη τοὺς Ρουμάνους ΧΩΡΙΣ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ και ΧΩΡΙΣ ΟΥΤΕ ΣΥΓΧΩΡΕΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ!!! Ἐνῷ διὰ τοὺς ἱερεὶς τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς καὶ τῶν Ἀκακιακῶν ἀπαιτεὶ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ ὡς εἴδος ἀναχειροτονίας!!! Δηλαδή διὰ τὸν Κήρυκον «ὅλα ἀπαγορεύονται καὶ ὅλα ἐπιτρέπονται», φτὰνει νὰ ἔχει τὸ κέφι!!! Ἐὰν δύναται με ἀπλὸν συλλείτουργον νὰ ἑνωθῇ με τοὺς Ρουμάνους που δὲν ἐχουν (κατὰ τὴν Γκουτζιδικὴν «ὁμολογίαν») οὔτε ὁμολογίαν, οὔτε ἀποστολικὴν διαδοχὴν, τότε ΤΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ εἴχαν νὰ δημιουργήσουν τὸ σχῖσμα τους κατὰ τὸ 2005 λόγῳ τοῦ δῆθεν «παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ» καὶ διατὶ δὲν πράττουν τέτοιαν ΕΝΩΣΙΝ με τὴν Ἀκακιακὴν Σύνοδον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Κιούση (εἰς τὴν ὁποῖαν ἀνήκουν 80% τοῦ πιστοῦ λαοῦ τῶν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος); Διατὶ ἀπαιτοῦν «χειροθεσίαν» εἰς τοὺς Ἀκακιακοὺς καὶ Ρώσους, ἐνῷ τὸσον χαλαρὰ καὶ ἐλαφρὰ ἐδέχθηκαν τοὺς Ρουμάνους; Βεβαίως διότι ἐχρειάσθηκαν τοὺς Ρουμάνους διὰ να δημιουργήσουν τὴν «Σύνοδό» τους καὶ νὰ μετατρέψουν τὸ μικρό τους σχῖσμα εἰς «Πανορθόδοξον Σύνοδον». Βεβαίως, ἔτσι ἐργάζονται οἱ ἀπατεῶνες καὶ δημιουργοὶ τῶν σχισμάτων!!! Καὶ ἀκόμη δὲν ἐσταμάτησε ἐκεῖ ὁ κ. Κήρυκος Κοντογιάννης. Ἀλλὰ κατὰ τὸν Νοέμβριο τοῦ 2009 ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕ ἕνα Ἱερομόναχο του Πατριαρχίου Ἱεροσολύμων!!! Ἰδοῦ ὁ «Παλαιοημερολογιτικὸς Οἰκουμενισμὸς» εἰς ὅλην του τὴν πληρότητα!!! Ὁ κ. Κήρυκος ἐγνώριζεν πολύ καλὰ ὅτι ὁ Ἱερομόναχος Ἰωάννης Ἰωνᾶ ὁ Χοζεβίτης ἐχειροτονήθη ἱεροδιάκονος τὸ 1947 καὶ ἱερομόναχος τὸ 1948 ἀπὸ Ἐπίσκοπον τοῦ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ καὶ ὄτι δὲν ὑπάρχη οὔτε ἕνα ἔγγραφον, οὔτε ἕνα κείμενον τοῦ Ἱερομονάχου Ἰωάννου που ἀποδείχνη ὄτι ἐχώρισεν καμμίαν φορὰν ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖον. Μᾶλλον ἔμεινε στὸ Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων δι ὅλην του τὴν ζωὴν καὶ ἐκοιμήθη καὶ ἐτάφη παρὰ κληρικῶν τοῦ Πατριαρχείου!!! Ποτὲ δὲν ἔλαβεν καμμίαν χειροθεσίαν διὰ να καλύψει τὸ γεγονὸς τῆς χειροτονίας του ὑπὸ Ἐπισκόπου τοῦ Πατριαρχείου, διότι δὲν εἴχεν καμμίαν ἀμφιβολίαν περὶ τῆς ἱερωσύνης του, καὶ ἱερουργούσε μέχρι τελευταίας του ἀναπνοῆς!!! Ἰδέτε ἕνα ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου (+1960) ἀπὸ τὸ ἀρχεῖον τοῦ κ. Κηρύκου Κοντογιάννη: Σύμφωνα με τὴν «ἐκκλησιολογίαν» τοὺ κ. Γκουτζίδη καὶ τοὺ κ. Κοντογιάννη, ὁ Ἱερομόναχος Ἰωάννης ὁ Χοζεβίτης δὲν ἤτο μέλος τῆς «αἱρέσεως» τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ»;;; Τότε πῶς καὶ ὁ Κήρυκος Κοντογιάννης μαζί με ὁλόκληρη τὴν «Πανορθόδοξον» Σύνοδόν του ἐδέχθησα νὰ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τὸν (κατὰ τὴν γνώμην τους) «αἱρετικὸν»;;; Βεβαίως πάλι με τὸ ἐπιχείρημα «ὅλα ἀπαγορεύονται καὶ ὅλα ἐπιτρέπονται», διότι σύμφωνα με τὴν κακόδοξον πλάνην τῶν Γκουτζιδικῶν, ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐξαρτάται ἀπὸ τὰ κέφια τοῦ  Κηρύκου, καὶ αὐτὸς καθοδηγεῖ τὴν ἁγιαστικὴν χάριν ὅπου θέλει, μέχρι καὶ στὸ Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων!!! Ἀλλὰ τὸ νὰ ἔχουν χάριν οἱ Ρώσοι Διασπορᾶς ἤ οἱ Ἀκακιακοὶ ἤ οἱ Νικολαΐται ἤ οι Γρηγοριανοὶ, τοῦτον «ἀποκλείεται» ἐφόσων δὲν γουστάρει ὁ Κήρυκος να φυσίσῃ τὴν χάριν κατ ἐκεῖθεν! Ἰδοὺ καὶ φωτογραφίας ἐκ τῆς ἁγιοποιήσεως τοῦ Ἱερομονάχου Ἱωάννου τοῦ Χοζεβίτου ὑπὸ τοῦ Κηρύκου τὸν Νοέμβρ. 2009:
[ βλ. στην πηγη ]

Ἰδέτε καὶ τὸ ρεπορτὰζ τοῦ κ. Ἀντωνίου Μάρκου: «Τήν 29η Νοεμβρίου 2009, κατά τά ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἡσυχαστηρίου Παναγίας Παραμυθίας Ἀχαρνῶν Ἀττικῆς, μέ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῶν Ἀρχιερέων τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ Ἁγία Τράπεζα ἀφιερώθηκε καί στούς τρεῖς νέους Ὁμολογητές τῆς Ὀρθοδοξίας κατά τόν 20ο αἰ. δηλαδή στόν ἅγ. Θεοδόσιο τοῦ Καυκάσου (+ 1948, τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακομβῶν), στόν ἅγ. Ματθαῖο ἀρχιεπ. Ἀθηνῶν (+ 1950, τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος) καί στόν ἅγ. Ἰωάννη τόν Χοζεβίτη τόν Ρουμάνο (+ 1960, τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας). Ἡ ἀφιέρωση ἔγινε μέ τήν σύμφωνο γνώμη τῶν Ἀρχιερέων πού συμμετεῖχαν στά ἐγκαίνια (Σεβ. Μητροπ. Μεσογαίας Κηρύκου, Κένυας Ματθαίου, Κιέβου Σεραφείμ καί Κιτίου Παρθενίου), ἀλλά καί τῶν ἀπουσιαζόντων Μπακάου Κασσιανοῦ καί Βράντσεα Γεροντίου. («Ἡμεροδείκτης 2010», ἔκδοσις Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος). Ἡ μνήμη τοῦ ἁγ. Ἰωάννη τιμᾶται τήν 5η Αὐγούστου.» Ὁ κ. Κήρυκος πιστεύει ὅτι τὸ Πατραρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀπόλεσεν τὴν θείαν χάριν ἀπὸ τὸ 1924, ἐνῷ ταυτόχρονα πιστεύει ὅτι κάπως «ἠβρέθη» ἡ χάρις κατὰ τὸ 1948 εἰς τὴν χειροτονίαν τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου, καὶ ἔτσι τελοῦσε ἔγκυρα μυστήρια καὶ ἤτο Ὀρθόδοξος παρόλο που ἐδέχθη χειροτονία ἀπὸ Ἐπίσκοπον τοῦ Πατριαρχείου!!! Δηλαδὴ, δὲν ὑπάρχει ἡ θεία χάρις μέχρι νὰ «ἀποφασίσῃ» ὁ ἴδιος ὁ κ. Κήρυκος 61 ἔτη ἀργότερον καὶ νὰ τὴν «δωρίσῃ»!!! Αὐτὴ ἡ θεωρία ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἁγιάζει μόνο «ὄπου θέλει ὁ Κήρυκος» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ, ἀλλὰ μία σατανικὴ, ἐγωϊστικὴ καὶ βλάσφημος κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος «Κηρυκολογία». Εἶναι ἐκκλησιολογικὴ αἵρεσις με βάσιν ὄχι τοὺς Ἁγίους Πατέρες ἀλλὰ τὰ ἐγωϊστικὰ κέφια ἑνὸς πλανεμένου ἀνθρώπου, τοῦ Κηρύκου Κοντογιάννη, που ἐπὶ 30 ἔτη ἀπαγορεύει τὴν ἕνωσιν τῶν Γ.Ο.Χ. λόγῳ δῆθεν «Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἐνῷ τώρα ξεσκεπάζεται ὁ λόγος τοῦτος ὠς ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΒΑΣΙΜΟΣ, ἀφοῦ «Παλαιοημερολογίτης Οἰκουμενιστὴς» εἶναι ἀπὸ πάσης ἀπόψεως Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΗΡΥΚΟΣ!!!

πατηστε στον σύνδεσμο

https://docplayer.gr/10397811-O-matthaiikos-episkopos-kerykos-kontogiannis-einai-palaioimerologitis-oikoymenistes.html