Παρήγοροι θρῦλοι καὶ αἱ προφητεῖαι διὰ μίαν μελλοντικὴν ἐπανάκτησιν τῶν ἀπολεσθέντων, ἰδίως τῆς Πόλεως

αναλυτικά στον σύνδεσμο

 



Ο Χιλιασμὸς δὲν ἐνεφανίσθη ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τὴν σατανικωτάτην μορφήν, ὑπὸ τὴν ὁποίαν ἐμφανίζεται σήμερον. Διότι σήμερον ὁ Χιλιασμὁς, ἔργον τῶν ἀντιχρίστων 'Εβραίων, εἶνε, Θὰ ἔλεγε κανείς, ένσάρκωσις τοῦ Σατανἂ πρὸς πλήρη ἀλλοίωσιν τοῦ Χριστιανισμοῦ. ’Ενεφανίσθη ὑπὸ ἠπἷαν μορφὴν εὐθὺς μετὰ τοὺς ἀποστολικοὺς χρόνους, ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὴν ἑβραϊκὴν διδασκαλίαν περὶ κοσμοκρατορἷας τοῦ ὰναμενομένου Μεσσἷου. Ἡ ἐβραϊκὴ αὐτὴ διδασκαλία εἶχεν ἑπίδρασιν καὶ ἐπὶ τῶν ᾿Αποστὀλων πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς. Διὰ τοῦτο καὶ ἠρώτησαν τὸν Κῦριον· «Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ ᾽Ισραἡλ;» (Πράξ. α’ 6). ”Ηρχισε δὲ νὰ λαμβάνῃ συγκεκριμένην μορφὴν ἀπὸ παρερμηνεἷαν τοῦ κ΄ κεφαλαίου τῆς ’Αποκαλύψεως τοῦ ἀποστόλου ’Ιωάννου, τὸ ὁποῖον ὁμιλεῖ περὶ χιλιετοῦς βασιλεἱας τοῦ Χριστοῦ μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν αὐτοῦ. ’Εσυνεχίσθη δὲ ἡ ἐσφαλμένη αὐτὴ διδασκαλία σποραδικῶς διὰ μέσου τῶν αἰώνων μέχρι σήμερον. 


Ήλθον δὲ συνεπίκουροι εἰς αὐτὴν ὅλοι οἱ μετὰ τὴν πτῶσιν τοῦ Βυζαντίου δημιούργηθέντες παρήγοροι θρῦλοι καὶ αἱ προφητεῖαι διὰ μίαν μελλοντικὴν ἐπανάκτησιν τῶν ἀπολεσθέντων, ἰδίως τῆς Πόλεως. Αὶ προφητεῖαι αὐταί, αἱ ὁποῖαι συμφωνοῦν ἐν μέρει μὲ τὴν διδασκαλίαν τῶν ἀρχαίων χιλιαστῶν, ἧσαν γέννημα τοῦ δεινοπαθοῦντος Ελληνικοῦ λαοῦ. Τὰς ἔγραψαν καὶ τὰς ἐκυκλοφόρησαν ἀνώνυμοι μοναχοὶ καὶ λαϊκοί, ἴσως ὀπαδοὶ τῆς μεσοβασιλείας. Καὶ διὰ νὰ δώσουν εἰς αὐτὰς περισσότερον κῦρος, ἀπέδωσαν αὐτὰς εἰς ᾿Αγἷους παλαιῶν ἐποχῶν, ἐνῶ καὶ ἱστορικῶς καὶ θεολογικῶς εἶναι ἀπαράδεκτοι. 


Καὶ δὲν εἶναι καθόλου περίεργον τὸ φαινόμενον αὐτό, ὅτι ἐγράφησαν διὰ μέσου τῶν αἰώνων χρησμοὶ καὶ προφητεῖαι ἀποδιδόμεναι εὶς 'Αγίους, ἀφοῦ ἐγράφησαν ὁλόκληρα συγγράμματα καὶ Εὐαγγέλια ἀκόμη ἀπ᾽ αὐτὴν τὴν μεταποστολικὴν ἐποχήν, ὡς εἶναι τὰ λεγόμενα ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια καὶ τόσα ἄλλα συγγράμματα, ἀποδιδόμενὰ εὶς 'Αγίους, τὰ ὁποῖα ἡ Ἐκκλησία ἀπέρριψεν ὡς νόθα καὶ ψευδεπίγραφα. 

Οὕτως αἱ προφητεῖαι αὐταὶ συνεπικουροῦν εἰς τὰς περὶ μεσοβασιλεῖας ἰδέας, ἐνῷ καταλήγουν, ἐκτὸς τῆς ὲπανακτήσεως τῆς Πόλεως, μὲ θρίαμβον τῆς ᾿Ορθοδοξἷας, μὲ ἕνα παγκόσμιον Πατριάρχην, ἔχοντα τὴν ἕδραν του εἰς τὴν Εὐρώπην, καὶ μὲ βασιλείαν 'Αγίων. Καὶ ταῦτα "πάντα θὰ γίνουν μετὰ ἕνα καταστρεπτικὸν πόλεμον. ᾿Εν δὲ τῇ καταστρεπτικῇ τοῦ πολέμου δίνῃ, ἀποτόμως   θὰ λυπηθῇ ὁ Κύριος τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι χάνονται, καὶ θὰ ἀποστείλῃ Άγγελον, ὁ ὁποῖος δι᾽ ἰσχυρᾶς ἐξ οὐρανοῦ φωνῆς θὰ σταματήσῃ τὸν πόλεμον («στῆτε στῆτε»). 

Συγχρόνως Θὰ ὑποδεῖξῃ κάποιον ἅγιον ἄνδρα καὶ θὰ εἴπῃ: «Στραφῆτε εἰς τὰ δεξιὰ καὶ ἐκεῖ εὑρήσετε ἅνδρα· αὐτὸν παραλάβετε». Καῖ αὐτὸν τὸν ἄγνωστον, ὅστις Θὰ φέρῃ τὸ ὄνομα Ἰωάννης, θὰ ἁρπάζουν βιαἷως καἶ θὰ τὸν ἀνακηρύξουν βασιλέα, ἀσφαλῶς εἰς τοὺς “Ελληνας καὶ τὴν Ἑλλάδα (Διὰ τὰς ἑκατοντάδας ὑπόλοιπα μικρὰ καὶ μεγάλα κράτη οὐδὲν λέγουν αἳ ψευδοπροφητεῖαι). 'Ο Ἰωάννης δὲ αὐτὸς θὰ φέρῃ τὴν βασιλείαν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴν γῆν καὶ ἡ 'Ελλὰς μὲ τοὺς “Ελληνας Θὰ διέρχονται ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἁγιασμῷ! (Τὰ ἄλλα ἔθνη, ἰδίως τὰ μὴ Χριστιανικά, τί θὰ γίνουν; ᾿᾿Η θὰ ἔχωμεν ἡμεῖς οἱ “Ελληνες παγκόσμιον κυριαρχίαν, ὡς ἀνέκαθεν πιστεύουν καὶ ἐλπίζων διὰ τὸ κράτος των μέσῳ τοῦ... ἀκόμη ἀναμενομένου Μεσσίου των οἱ 'Εβραἳοι;). Φοβεραἳ μωρίαι, αἱ ὁποῖαι οὔτε εἰς μικρὰ παιδιὰ ἁρμόζουν. 

Καὶ ἐπειδὴ τὸ κακὸν ἔχει παραγίνει, ἰδίως τώρα τελευταίως, μὲ τὰς ἀλλεπαλλήλους συγγραφὰς καὶ ψευδοπροφητείας, πλαισιωμένας καὶ μὲ δῆθεν συναφῆ πρὸς αὐτὰς ἁγιογραφικὰ χωρία, καὶ ἐπειδή, παρὰ τὰς ἀλληπαλλἠλους διαψεύσεις καὶ γελοιοποιήσεις, δὲν συνετίζονται οἱ διάφοροι συγγραφεῖς͵ ἀλλ’ ἀναβάλλουν τὸν χρόνον ἐκπληρώσεως τῶν προφητειὢν, ὅπως οἱ ἄθλιοι Χιλιασταῖ, συγχρόνως δὲ προβαίνουν εἰς νεωτέρας ἐκδόσεις τῶν βιβλίων των, ἀναγκαζόμεθα, κατόπιν καἱ ὑποδεἷξεως πολλῶν, ὡς τοῦ ἐν 'Αγίῳ ”Ορει Θεολόγου μοναχοῦ π. Θεοδωρήτου κἀὶ τοὓ Θεολόγου διακόνου π. Μάρκου Μανὠλη, ἰδίως δὲ τοῦ Σεβασμιωτἀτου Μητροπολίτου Φλωρίνης κ. Αὐγουστῖνου, νἀ προβωμεν είς ἔκδοσιν εἰδικοῦ τεύχους, περιέχοντος τὰ πρὸ ὀκταετίας ἐν τῷ «’Ορθοδόξῳ Τύπῳ» δημοσιευθέντα ἄρθρα ἡμῶν ὑπὸ τὸν τίτλον «’Ορθόδοξος καἱ ἀντἵχριστος χιλιασμὸς διὰ μέσου τῶν αἰώνων», μὲ προσθήκην καὶ πολλῶν ἄλλων στοιχείων. Πράττομεν δὲ τοῦτο μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ διαφωτἷσωμεν ὄχι τοὺς φανατικοὺς ὀπαδοὺς τῶν διαφόρων ἀκατανοήτων καῖ γελοίων ψευδοπροφητειῶν, αἱ ὁποῖαι ὑπενθυμἷζουν τὰ «ἥξεις ἀφῆξεις» καὶ ἄλλα σκοτεινὰ ρήματα τῆς Πυθίας, ἀλλὰ τοὺς καλοπροαιρέτους ἐκ τῶν πλανηθέντων. Συγχρόνως δὲ νὰ ἐνθαρρύνωμεν ἐκείνους͵ οἱ ὁποῖοι ἠσχολήθησαν, ἄλλος ὀλιγώτερον καὶ ἄλλος περισσότερον, ἀντιθέτως πρὸς τὰς περὶ μεσοβασιλεῖας ἰδέας, ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ γενικοῦ πνεύματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Θεοφόρων Πατέρων, τῆς 'Ιερἂς Παραδόσεως καὶ τῆς καθολικῆς πίστεως, καὶ ἔγραψαν διὰ τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, τὰ ὁποῖα ἀναφέρει ὁ Κύριος μας, ὄχι ὡς πρόδρομοι σημεῖα καθολικῆς ἐπικρατῆσεως καὶ βασιλείας Του ἐπὶ τῆς γῆς, ἀλλὰ τῆς δευτέρας Παρουσίας Του. 

Ηδη εἰς τὸ βιβλἷον τοῦτο ἀναφέρομεν τὰ κυριώτερα τῶν σημείων αὐτῶν͵ καθὼς καὶ ἄλλα προφητευόμενα ἐν τῇ Γραφῇ σημεῖα. Μεταξὺ δὲ τούτων εἶναι καὶ ἡ διαρκῶς αὐξανομένη ἁπιστἷα καὶ ἀθεΐα καὶ ἡ πανσεξουαλικὴ καὶ σοδομιτικὴ παραφροσύνη, ἡ ὁποία κατέλαβε τὸν Πλανήτην ὅλον, καὶ ἴσως ὑπερέβαλε τὸν προκατακλυσμιαῖον καὶ τὸν σοδομιτικὸν κόσμον! (Επομένως δὲν πρέπει ν’ ἀναμένεται ἔκτακτος ἐπιστροφὴ τοῦ κόσμου εἰς τὸν Κύριον μὲ ἐν συνεχείᾳ βασιλεἷαν ἢ μεσοβασιλείαν Του ἐπὶ τῆς γῆς διὰ μικρὸν ἢ μεγάλο χρονικὸ διάστημα, ἀλλ’ ἐμφάνισις τοῦ Πλάνου͵ τοῦ ᾽Αντιχρίστου, τὸν ὁποῖον ἥδη ἀναμένουν μὲ ἀγωνίαν οἰ σημερινοἳ 'Εβραῖοι, «ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τᾧ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφάνεια τῆς παρουσίας αὐτοῦ» (Β΄ Θεσσ. β’ 8). 

Ναύπακτος, Φεβρουἁριος 1977 

᾽Αρχιμ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ Κ. ΚΟΜΠΟΥΓΙΑΣ


Σχόλια